کارآفرینی در باره کارگاه تولید موزائیکسردبیر یزدفردا : در ادامه سفر یک روزه خبرنگاران به ابرکوه گذرمان به مسجد جامع ابرکوه افتاد این مسجد که در حد فاصل شهر قدیم و جدید قرار دارد و در سال 1389 هجری شمسی و در زمان سفر ما به ابرکوه در کنار میدان امام حسین شهرستان ابرکوه قرار داشت
مصالح به کار رفته در آن خشت خام استاين مسجد از جمله بناهاي چهار ايواني و داراي دهليزها و شبستان هاي متعدد و حياطي مستطيل شكل است كه سكوي بزرگي در وسط آن قرار دارد. مسجد جامع تاریخی شهر ابرکوه با پلان کنونی در شمار مساجد چهار ایوانه ی ایران قرار می گیرد، حال آنکه اصل بنا از گونه ی مساجد شبستانی شیوه رازی بوده است
. با مسجدی روبرو هستیم که ساخت آن به قرون ۴ هجری و شاید زودتر از آن بر می گردد.در دوره ایلخانی به شکل کنونی درآمده و در دوره های تیموری و صفویه نیز چیزی بر آن افزوده شده و سرانجام آثار دوره های مختلف از پیش از اسلام تا قرون ۱۳ و ۱۴ هجری در آن قابل مشاهده است .
پايه ريزي اين مسجد در قرن هاي اول و دوم بوده است (هنگامي كه مردم اين ديار اسلام را پذيرفتند) و در قرن هاي بعدي بخصوص دوره سلجوقي و مغول تكميل شده است اما در كاوش هايي كه در ضلع غربي مسجد انجام شده آثاري از دوره پيش از اسلام نيز در آن مشاهده شده است.
بعضا هم این بنارا از آثار دوره مغول می دانند که در پایان سلطنت سلطان ابوسعید بازسازی و مرمت گردیده است .
از جمله محراب بسیار عالی و گچ بری شده در ایوان شرقی که به تاریخ 738 هجری است، تعمیر شد. تا وقتی وارد ایوان شرقی مسجد جامع ابرکوه نشده‌اید، غیرممکن است بتوانید حدس بزنید بین آن چهار ایوان ساده و شبستان یکدست پوشیده از گچ مسجد، چنین محرابی راببینید. محراب پراز تزئینات توری شکلی است که در سال 738 قمري و حین مرمت‌های عهد ایلخانی، به مسجد ضمیمه شده وآدم را یاد محراب زیبای اولجایتوی مسجد جامع اصفهان می‌اندازد.
محراب گچی مسجد جامع ابرکوه، به‌تنهایی می‌تواند نماینده عظمت و شکوه ابرکوه عهد ایلخانی باشد.
مدخل ورودی مسجد رو به شمال باز می شود و به وسیله دهلیز هشت گوش وسیعی به حیاط راه می یابد. سردر ورودی این مسجد ارتفاع زیادی دارد و در سه گوشه به وسیله سه طاقنما، پایه چهار گوش آن به هشت گوش تبدیل می شود. در سمت جنوبی مدخل ورودی، شبستانی با طاق های مقرنس زیبایی قرار دارد. در وسط صفه مسجد، زیر زمین وسیعی تعبیه شده که صفه بالای آن در فصل تابستان برای اقامه نماز استفاده می شود. رواق های اطراف ایوان ها نیز دو طبقه هستند. سقف طاق ها به صورت طاق و تویزه است و در ضلع شرقی، این مسجد دارای یک مناره ی ساده ی کم ارتفاع از زمانی نه چندان دور است.
. شبستان اصلی نیز در ضلع جنوب شرقی مسجد قرار دارد. شبستان غربی شامل یک ایوان در جلو و یک شبستان وسیع در پشت آن است.
محراب گچ بری شده ایوان شرقی از جمله زیبایی های این مسجد محراب گچ بری بسیار عالی و پر کار این مسجد می باشد که در ایوان شرقی قرار دارد. عرضش ۲۴/۴ متر است. در این محراب آیات قرآنی در چهار ردیف به خطوط نسخ و کوفی و ثلث کار شده است. تاریخ محراب ۷۳۸ هجری است. به غیر از این در محراب ایوان بزرگ سنگ مرمر سبز رنگی نصب است. بر دور این سنگ نیز آیات قرآنی به خط نسخ کنده کاری شده است و در دو گوشه ی بالای آن در دو نقش کوفی لا الله الا الله محمد رسول الله نقر گردیده است.
سنگ اصلی محراب مسجد در سال ۱۳۱۶ به موزه ایران باستان انتقال یافته است و عبارت است از سنگی مرمر با تراش بسیار عالی و نقوش گل و بته در وسط و حاشیه به خط نسخ با آیاتی از قرآن کریم و دو گل تزیین گردیده است. قسمت پیشانی سنگ دارای طرح مقرنس است.
از ويژگيهاي مهم بنا دو محراب آن است ، محراب بزرگ يا اولية مسجد همانند بناهاي مغولي ساخته شده است و با جهت قطب مغناطيسي شمال 47 درجه اختلاف دارد به منظور اصلاح محراب اوليه محراب دومي ساخته شده است که اين محراب به قدري قبله سابق اين مسجد را اصلاح مي کند.
مسجد جامع ابرکوه با مجموعه ای غنی از انواع هنرهای تزئینی معماری در سال 1312 توسط "آندره گدار" به شماره 197 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
مصالح به کار رفته در آن خشت خام استاين مسجد از جمله بناهاي چهار ايواني و داراي دهليزها و شبستان هاي متعدد و حياطي مستطيل شكل است كه سكوي بزرگي در وسط آن قرار دارد. مسجد جامع تاریخی شهر ابرکوه با پلان کنونی در شمار مساجد چهار ایوانه ی ایران قرار می گیرد، حال آنکه اصل بنا از گونه ی مساجد شبستانی شیوه رازی بوده است
. با مسجدی روبرو هستیم که ساخت آن به قرون ۴ هجری و شاید زودتر از آن بر می گردد.در دوره ایلخانی به شکل کنونی درآمده و در دوره های تیموری و صفویه نیز چیزی بر آن افزوده شده و سرانجام آثار دوره های مختلف از پیش از اسلام تا قرون ۱۳ و ۱۴ هجری در آن قابل مشاهده است .
پايه ريزي اين مسجد در قرن هاي اول و دوم بوده است (هنگامي كه مردم اين ديار اسلام را پذيرفتند) و در قرن هاي بعدي بخصوص دوره سلجوقي و مغول تكميل شده است اما در كاوش هايي كه در ضلع غربي مسجد انجام شده آثاري از دوره پيش از اسلام نيز در آن مشاهده شده است.
بعضا هم این بنارا از آثار دوره مغول می دانند که در پایان سلطنت سلطان ابوسعید بازسازی و مرمت گردیده است .
از جمله محراب بسیار عالی و گچ بری شده در ایوان شرقی که به تاریخ 738 هجری است، تعمیر شد. تا وقتی وارد ایوان شرقی مسجد جامع ابرکوه نشده‌اید، غیرممکن است بتوانید حدس بزنید بین آن چهار ایوان ساده و شبستان یکدست پوشیده از گچ مسجد، چنین محرابی راببینید. محراب پراز تزئینات توری شکلی است که در سال 738 قمري و حین مرمت‌های عهد ایلخانی، به مسجد ضمیمه شده وآدم را یاد محراب زیبای اولجایتوی مسجد جامع اصفهان می‌اندازد.
محراب گچی مسجد جامع ابرکوه، به‌تنهایی می‌تواند نماینده عظمت و شکوه ابرکوه عهد ایلخانی باشد.
مدخل ورودی مسجد رو به شمال باز می شود و به وسیله دهلیز هشت گوش وسیعی به حیاط راه می یابد. سردر ورودی این مسجد ارتفاع زیادی دارد و در سه گوشه به وسیله سه طاقنما، پایه چهار گوش آن به هشت گوش تبدیل می شود. در سمت جنوبی مدخل ورودی، شبستانی با طاق های مقرنس زیبایی قرار دارد. در وسط صفه مسجد، زیر زمین وسیعی تعبیه شده که صفه بالای آن در فصل تابستان برای اقامه نماز استفاده می شود. رواق های اطراف ایوان ها نیز دو طبقه هستند. سقف طاق ها به صورت طاق و تویزه است و در ضلع شرقی، این مسجد دارای یک مناره ی ساده ی کم ارتفاع از زمانی نه چندان دور است.
. شبستان اصلی نیز در ضلع جنوب شرقی مسجد قرار دارد. شبستان غربی شامل یک ایوان در جلو و یک شبستان وسیع در پشت آن است.
محراب گچ بری شده ایوان شرقی از جمله زیبایی های این مسجد محراب گچ بری بسیار عالی و پر کار این مسجد می باشد که در ایوان شرقی قرار دارد. عرضش ۲۴/۴ متر است. در این محراب آیات قرآنی در چهار ردیف به خطوط نسخ و کوفی و ثلث کار شده است. تاریخ محراب ۷۳۸ هجری است. به غیر از این در محراب ایوان بزرگ سنگ مرمر سبز رنگی نصب است. بر دور این سنگ نیز آیات قرآنی به خط نسخ کنده کاری شده است و در دو گوشه ی بالای آن در دو نقش کوفی لا الله الا الله محمد رسول الله نقر گردیده است.
سنگ اصلی محراب مسجد در سال ۱۳۱۶ به موزه ایران باستان انتقال یافته است و عبارت است از سنگی مرمر با تراش بسیار عالی و نقوش گل و بته در وسط و حاشیه به خط نسخ با آیاتی از قرآن کریم و دو گل تزیین گردیده است. قسمت پیشانی سنگ دارای طرح مقرنس است.
از ويژگيهاي مهم بنا دو محراب آن است ، محراب بزرگ يا اولية مسجد همانند بناهاي مغولي ساخته شده است و با جهت قطب مغناطيسي شمال 47 درجه اختلاف دارد به منظور اصلاح محراب اوليه محراب دومي ساخته شده است که اين محراب به قدري قبله سابق اين مسجد را اصلاح مي کند.
مسجد جامع ابرکوه با مجموعه ای غنی از انواع هنرهای تزئینی معماری در سال 1312 توسط "آندره گدار" به شماره 197 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
منبع :یزد فرد
تبلیغات
